"Iedere stad, hoe lief die je ook is, heeft venijnige rafelrandjes. De liefde is er niet minder om, maar echt fraai is het niet. De Dijk heeft daar de prachtige blues Deze Stad over gemaakt. Hierin bezingt Huub van der Lubbe Amsterdam als 'een veel te mooie vrouw. Je geeft alles wat je hebt, maar zij geeft geen moer om jou.' Mooier is de paradox van de grote stad nooit omschreven: een stad als onverschillig maar onweerstaanbaar kreng. En juist die krengerigheid maakt een stad - iedere stad, niet alleen Amsterdam natuurlijk - interessant. Daaruit komen de verhalen voort die er toe doen. De Amsterdamse grachten zijn prachtig, zeker met die lichtjes op de bruggen. Maar als je eens wist wat er allemaal uit wordt opgedregd...Naar dat soort verhalen zoeken we óók. Bagger hoort bij de grote stad."